تاریخ نگاری و امنیت ملی

کتاب حاضر که در قالب مجموعه مقالات منتشر شده است، به دغدغه ­های موجود در خصوص تاثیر و تاثر تاریخ و امنیت ملی و تبیین نسبت این دو مفهوم در جامعه ایران می­ پردازد و از دو منظر نظری و کاربردی مسایل و موضوعات این عرصه را واکاوی می­ کند. بررسی مقوله امنیت از رویکردها و روش­ های مختلفی ممکن­ پذیر است، اما شناسایی نسبت آن با گذشته می­ تواند رهیافتی متفاوت پیش روی محقق قرار دهد. امنیت به عنوان رکن اساسی شکل­ گیری جوامع انسانی و هویت­ های افراد جامعه است. هویت افراد جوامع انسانی نیز ممکن نمی­ شود، مگر آنکه معنایی از کیستی ما را که از گذشته می­ آید، مشخص کند؛ بنابراین بین امنیت و هویت و گذشته، یک پیوستگی معنایی و مفهومی وجود دارد. بر این اساس، آگاهی تاریخی مشترک نسل­ های مختلف یک ملت نیز یکی از مولفه­ های بنیادی تامین امنیت در جامعه به حساب می­ آید.

           آگاهی تاریخی ضمن آنکه می­ تواند منجر به انسجام ملی و ایجاد هویت ملی یکپارچه شود، عاملی مهم در مشروعیت نظم سیاسی حاکم نیز است. شیوه و محتوای روایتی که از فرهنگ تاریخی و تاریخ فرهنگی جامعه، ذیل موضوع امنیت برای مخاطبان ارائه می­ شود، در شکل­ گیری و شکل­ دهی به فرهنگ امنیت و هرگونه درکی از مقوله امنیت تاثیرگذاری مستقیم دارد. بر این اساس، مطالب کتاب در دو بخش و 12 فصل ساماندهی شده است که هر بخش دربردارنده 6 فصل است. بخش اول به بررسی بنیان­ های نظری-مفهومی نسبت تاریخ و امنیت ملی می­ پردازد. بخش دوم نیز در 6 فصل به مطالعه موردی نسبت تاریخ و امنیت ملی در موضوعات و دوره­ های مختلف تاریخ ایران پرداخته است.