مدرنیته، سیاست و سکولاریزاسیون: ریشه‌های انقلابی به نام دین

کتاب تلاش می ­کند تا به مفهوم مدرنیته دینی در ایران بپردازد. نگارنده این پژوهش را کار آسانی نمی داند؛ زیرا در رابطه با امر مدرن در اسلام ایران معاصر پرسش ­هایی مطرح است که کدام زمان؟ کدام اصلاح طلب؟ کدام اصلاح ­گر؟ کدام ایدئولوگ؟ کدام عالم دین؟ کدام امر سنتی؟ کدام مرحله تحول اجتماعی مربوط به امر مدرن می­ شود؟ نویسنده برای جامعه ایرانی در دوره مد نظر پژوهش که در برگیرنده دهه­ های 1340 تا 1360 هجری شمسی است، دین­ داری را به 5 قسمت تقسیم می­ کند: 1- دین­ داری توده مسلک(عوامانه)؛ 2- دین­ داری خواهان وضع موجود؛ 3- دین­ داری ابزاری؛ 4- دین­ داری ایدئولوژیک و 5- دین­ داری الهیاتی-سیاسی.

      کتاب در 5 فصل به بیان موضوع می­ پردازد.

      فصل اول، با عنوان از ایدئولوژی تا دین ­داری سکولار به چیستی ایدئولوژی و موضوع ایدئولوژی سیاسی و دین ­داری سکولار می­ پردازد.

      فصل دوم به موضوع اصلاح­ طلب یا اصلاح­ گر دینی معاصر می­ پردازد.

      فصل سوم موضوع کشورهای جهان­ سوم و جهان­ سوم­ گرایی و دین ­داری ابزاری را مورد بررسی قرار می­ دهد.

      فصل چهارم بحث دین­داری ایدئولوژیک و سکولارسازی را در بررسی شخصیت دکتر علی شریعتی مورد واکاوی قرار می­ دهد.

      فصل پنجم به موضوع دین­ داری الهیاتی- سیاسی و سکولارزدایی می­ پردازد.