کمیسیون برجام
مرتضی احمدی
برنامه جامع اقدام مشترک ( برجام) از مهم ترین توافقات سیاسی در دهه های گذشته بوده است. این توافق تا حدی مهم ارزیابی می شد که عموم مردم به صورت مستمر پیگیر اخبار مربوط به مذاکرات و توافقات بودند و پس از انعقاد برجام، دولت وقت نیز آن را یک دستاورد بسیار مهم خواند. اما در زمان مذاکرات منتهی به برنامه جامع اقدام مشترک و پس از انعقاد آن، برجام موافقان و مخالفان جدی داشت و بحث های بسیاری را در این خصوص به خود معطوف کرد. بسیاری از مخالفت ها و موافقت هایی که با برجام می شد در فضاهای رسانه ای صورت می پذیرفت و بعضاً برخی تحلیل ها، مخاطبان زیادی را نیز به اشتباه می انداخت. در این زمینه سوالاتی مطرح می شد مبنی بر اینکه آیا تحریم ها به طور کلی رفع می شود و یا فقط برای مدت مشخصی متوقف می گردد؟ آیا همه تحریم ها موضوع برجام است، یا فقط بخشی از آنها به برجام بازمی گردد؟ چه نسبتی میان میزان داده ها و ستانده های برجام وجود دارد؟ آیا صنعت هسته ای ما از برجام آسیب می بیند؟ آیا پس از برجام، محدودیتی بر نقل و انتقال های بانکی با طرف های اقتصادی خارج از کشور وجود خواهد داشت؟
گردآورنده این اثر معتقد است، پاسخ هایی که در جواب این سوالات از سوی افراد مختلف داده می شد، الزاماً طبق برجام نبود و مخالفان برجام تلاش می کردند تا بگویند که آنچه که منعقدکنندگان برجام درباره آن و آثار آن می گویند، با آنچه که در متن برجام آمده تفاوت بسیار دارد و از سوی دیگر، موافقان برجام نیز تلاش می کردند تا با معرفی آنچه از منظر آنها ضمانت اجرا و اثربخشی برجام بود، برجام را توافقی درخشان بنامند که در این میان نیز نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی نیز کمیسیونی را به نام کمیسیون برجام تشکیل دادند که در آن کمیسیون، موافقان و مخالفان برجام گفت و گو کردند. بنابراین از آنجا که بحث های صورت گرفته در کمیسیون برجام به عنوان بخشی از تاریخ سیاسی کشور حائز اهمیت می باشد، لذا گردآورنده کتاب، ضمن تدوین این اثر که حاوی شرح گفت و گوهای آن کمیسیون است، مطالب را بدون هیچ گونه شرح و توضیخ اضافه برای استفاده پژوهشگران آماده کرده است.